Przestępstwo kryjące się pod pojęciem fałszerstwa komputerowego zasadza się na przerabianiu lub podrabianiu dokumentów w formie zapisu elektromagnetycznego, tj. czytelnego przez wyspecjalizowane urządzenia. Fałszerstwo komputerowe nie jest specjalnie wyróżnione w polskim kodeksie karnym, stanowi jedynie pewien typ tego rodzaju przestępstwa. Fałszerstwa komputerowe mogą zostać podzielone na co najmniej dwie kategorie i mogą być rozumiane jako:
• komputerowe fałszerstwo dokumentów ( i tu komputer, jego oprogramowanie i peryferia stanowią narzędzie do zafałszowania dokumentów w klasycznej postaci)
• fałszerstwo dokumentów elektronicznych (ten rodzaj przestępstwa polega na dokonywaniu zmian, modyfikacji w utworzonych i przyjętych dokumentach elektronicznych – mogą to być np. księgi handlowe i podatkowe, ewidencje magazynowe, kartoteki pojazdów); bezprawnym modyfikacjom mogą też podlegać elektroniczne nośniki informacji (np. zmianie może ulec zapis ścieżki magnetycznej karty płatniczej).
W przypadku pierwszego rodzaju fałszerstw hakerzy mają niemal nieograniczone możliwości techniczne. Ich ponadprzeciętne umiejętności natury informatycznej i technologicznej pozwalają im na sfałszowanie niemal każdego dokumentu. Tę kwestię ułatwia również popularny proces przejmowania ról kiedyś pełnionych przez maszyny do pisania przez zaawansowane technologicznie komputery i kompatybilne z nimi drukarki.
Najistotniejszą rzeczą w ty wypadku pozostaje treść dokumentu, mniejszą rolę odgrywa jego wykonanie. Specjaliści z dziedziny kryminalistyki zgodnie twierdzą, że podstawowe znaczenie w przypadku zagrożenia fałszerstwem komputerowym pozostają parametry sprzętu. Współczesna kryminalistyka wyróżnia też fałszerstwa, których dokonuje się za pomocą specjalistycznych programów przetwarzających obraz pierwotny poprzez modyfikację jego treści, a nawet jego zamianę.
Obiektem drugiej grupy fałszerstw są dokumenty elektroniczne. Czyli temu rodzajowi fałszerstw mogą podlegać wszystkie dokumenty i raporty umieszczone na komputerowych dyskach twardych (np. księgi handlowe, podatkowe, ewidencje czy kartoteki). Tego rodzaju fałszerstwo może być trudno zauważalne, ponieważ zmiany mogą dotyczyć jedynie wybranej kwestii lub konkretnych danych. Szansa wykrycia takich przestępstw jest niewielka i możliwa jedynie dla specjalistycznego oka.