Na wstępie należy wyjaśnić czym wedle definicji polskiego kodeksu karnego jest sabotaż komputerowy. Jak stanowi Art. 85 i 91 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeksu karnego (Dz.U. nr 88, poz. 553 z późn. zm.) pojęcie sabotażu należy rozumieć jako umyślne niewypełnienie albo wypełnianie wadliwie swoich obowiązków w zamiarze wywołania dezorganizacji, strat i szkód. Sabotaż ma na celu uniemożliwienie lub utrudnienie prawidłowego funkcjonowania zakładów albo urządzeń lub instytucji o poważnym znaczeniu dla działania państwa. Jak widać z tego zapisu, ten rodzaj cyberprzestępstwa został potraktowany przez rodzimego prawodawcę szczególnie poważnie.
Sabotaż komputerowy jest zagrożony karą pozbawienia wolności do 8 lat, a definiowany jest następująco: polega on [sabotaż] na niszczeniu, uszkadzaniu, usuwaniu lub zmianie danych informatycznych o szczególnym znaczeniu dla obronności kraju, bezpieczeństwa w komunikacji, funkcjonowania administracji rządowej, innego organu państwowego lub instytucji państwowej albo samorządu terytorialnego albo zakłócaniu lub uniemożliwianiu automatycznego przetwarzania, gromadzenia lub przekazywania takich danych. Sabotaż komputerowy zagrożony jest karą pozbawienia wolności od pół roku do 8 lat. Karalności podlega także niszczenie, uszkadzanie lub zmienianie komputerowego urządzenia służącego do automatycznego gromadzenia, przetwarzania i przesyłania informacji.
Wymiar przewidzianej kary dla hakerów dopuszczających się sabotażu jest w świetle innych przepisów kodeksu karnego szalenie surowy. Co istotne i charakterystyczne niemal dla wszystkich cyberprzestępstw to fakt, że wykorzystujący ten rodzaj sabotażu korzystają z najnowszych osiągnięć z dziedziny technologii.
Sam proceder sabotażu komputerowego ma na celu doprowadzenie atakowanego oprogramowania komputera, aby ten nie mógł prawidłowo funkcjonować. Możliwy scenariusz może przewidywać całkowite zainfekowanie systemu lub wyłączenie właściwego działania tylko niektórych jego opcji. Dodatkowo sabotażyści mają możliwość podmiany treści, modyfikacji wybranych danych.
Sabotaż komputerowy jest o tyle niebezpieczny, że może dotknąć niemalże każdą instytucję państwową, która nie zabezpieczyła właściwie i kompleksowo swoich systemów. Na atak sabotażystów narażone są również jednostki strategiczne dla utrzymania ładu i bezpieczeństwa w państwie. Ponadto łupem hakerów-sabotażystów może paść też nośnik informacji oraz urządzenia do przetwarzania, przesyłania i magazynowania danych.
Problem zagrożenia sabotażem istnieje też w lokalnych ośrodkach zarządzania. Hakerzy mogą bowiem, obrać za cel sparaliżowanie funkcjonowania samorządu terytorialnego i dowolną modyfikację lub zniszczenie znalezionych danych. Dlatego też mniejsze ośrodki zarządzania powinny, podobnie jak największe instytucje krajowe, uzbroić systemy komputerowe w najnowocześniejsze zabezpieczenia.